Ben ‘barış’tan yanayım. Yeterince acı çekildi çünkü. Hâlâ ‘savaş’a bel bağlayanların bilmeleri gereken de bu. Ayrıca işin ucunda yine konuşmak var, savaşmak değil.
Öcalan’ın İmralı notlarının sonuncusunu okurken anımsadım.
Irak Kürdistan Yönetimi eski Başbakanı Necirvan Barzani’yle geçen ay Erbil’de uzun bir sohbet yapmıştım.
Necirvan Bey, Kürt yönetiminde Başkan Mesut Barzani’den sonraki en güçlü adamdır veTürkiye’nin Kürt dosyası da onun elindedir.
Kendisine sormuştum:
“Sorunun şiddetle bağını koparacak ve PKK’nın zamanla dağdan inmesini sağlayacak bir süreçte ilk adım, ama gerçekten bir ilk adım sizce ne olabilir, ne olmalıdır?”
Şöyle yanıtlamıştı:
“Ben olsam, ilk iş olarak Öcalan’ın İmralı’daki koğuşunun kapı kilidine elimi atar, anahtarı çevirirdim.”
Necirvan Barzani’nin bu yanıtını bana Öcalan’ın avukatlarına geçen pazartesi günü söylediği şu sözler anımsattı:
Devamı için...
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.