Dolmabahçe, yeniden...

Geçen cumartesi günü, yer aldıkları 'Akil İnsanlar' heyetleriyle Anadolu'nun çeşitli bölgelerinde 'çözüm süreci' konusunda halkla buluşan, toplumun görüşlerini derleyen ve kendi fikirleriyle birlikte bunları hükümete politika önerileri olarak sunan bir grup insan, Başbakan Yrd. Beşir Atalay ve AK Parti Gr. Bşk. Vekili Mahir Ünal ile buluştu. Dolmabahçe Başbakanlık Çalışma Ofisi'nde gerçekleşen toplantıya sivil toplum örgütlerinden gelen üç AK Parti Milletvekili de katıldı. Toplantı talebi, "Demokrasi ve Çözüm İçin Sivil İnisiyatif" adına 13 kişiden geldi. Girişim, toplumun acil müdahale bekleyen sorunlarının çözümünde sorumluluk almaya hazır tüm yurttaşlara açık.

Neden böyle bir girişim?

Grup üyeleri, 'Akiller' olarak Anadolu'yu kent kent, kasaba kasaba dolaşırken halkta ne büyük bir barışma isteği olduğunu ve artık kriz üreten idari-siyasi sistemin değiştirilmesi isteğine yakinen şahit olmuşlardı. Bu konuda bir görev ve sorumluluk bilinciyle dönmüşlerdi. Sonra, 17 Aralık'ta patlak veren sistem krizinin sergilediği yapısal zafiyetlerinin artık saklanamayacak ve ertelenemeyecek kadar acil müdahale gerektirdiği ortaya çıktı. Toplumun buna seyirci kalması, kendi hayatına ilişkin karar ve değişikliklerin dışında durması hem mümkün hem doğru değildi. Sözün özü, hükümetten görüşme talebinde bulunan 13 kişi yurttaşlık görevlerini yerine getiriyorlardı.

Neler konuşuldu?

Gündemi ve resmi sıfatı olmayan görüşme, karşılıklı görüş aktarma, soru sorma, eleştiri ve beklentilerin dile getirilmesi biçiminde gerçekleşti. İlk tartışılan şey, toplum yaşamını sarsan uzlaşmazlığın çaresinin, kurumların asli görevlerinden uzaklaşıp siyasileşmiş olmaları nedeniyle işlevlerinde ortaya çıkan belirsizliğin giderilmesiydi. Bunun için yeni bir anayasanın şart olduğu; AK Parti'nin daha önce hazırlattığı anayasa teklifi keşke Meclis'te tartışmaya açılsaydı ve süreç başlasaydı diye konuşuldu.

Görüşmenin ağırlıklı konusu "Kürt sorunu"ydu. Ama bu sorunun da güçler karmaşasını sonlandıracak, yolsuzluklara geçit vermeyen açık, hesap vermenin kurumlaştığı demokratik ve çoğulcu bir devlet düzeni ile mümkün olduğu konusunda mutabakata varıldı. Adalet ve istikrar üretmekte zorlanan sistemin kusurlu olduğuna inanılan insanların değiştirilmesi değil, yapısal olarak değiştirilmesi gereği üzerinde duruldu.

Gerek hükümet kanadında gerekse İmralı-Kandil-BDP çizgisinde sergilenen barış ve uzlaşma iradesinin kuvvetli olduğu ama çözüm sürecinin kapalı görüşmeler dışında nasıl bir içerikle ve hangi adımlarla devam ettiğinin bilinmediği ifade edildi. Grup, bu konuda hem yaratıcı fikir üretmek hem de toplumla ilişkilerde köprü olabileceğini bildirdi. Neticede barış denilen şey, toplumun onayı ve desteği olmadan gerçekleşmesi mümkün olmayan bir olgu.

Görülen şu ki hükümet, birkaç grubu (milletvekilleri ve uzmanlar) bir süreden beri yargı reformu, demokratikleşme, TMK, CMUK gibi gereksiz suç ve suçlu üreten yasaların düzeltilmesi, yolsuzlukla mücadele ve kurallı piyasa konularında sıkı biçimde çalıştırıyor. Yakında bu konularda adım atılacak.

Dış konjonktür, Suriye-Irak-İran ekseninde yaşanan değişiklikler nedeniyle barış sürecinde vaki olacak bir aksaklığın büyük riskler içerdiğini gösteriyor. Bu durum hükümetçe iyi anlaşılmış görünüyor. Bir de dışarda bozulan Türkiye'nin imajının olumlu olarak değiştirilmesi ihtiyacı var. Bu konuda da sivil girişimlerden yararlanma ihtiyacı tartışıldı. Ama her iki konuda da hükümetin yapacağı ve düzelteceği çok şey var.

Toplum üstüne düşen görevi ifa etmeye hazır. Yeter ki hükümet yavaşlamış görünen demokratikleşme ve çözüm süreçlerini hızlandırsın ve çerçevelerini toplumun anlayacağı ve katılacağı kıvama getirsin. İşte 'ikinci Dolmabahçe' toplantısının encamı...