Aldanıyor muyuz aldatıyor muyuz?

İsveç’in Lund Üniversitesi öğretim üyelerinden Umut Özkırımlı, ağustos başında Diken’de “Dolmabahçe mutabakatını kim bozdu? Bir çarpıtmanın hikâyesi”başlığı altında yazı kaleme aldı. (Diken.)

Yazının içeriği paylaşmaya ve düşünmeye değer. İlk dikkat çekilen şey, patlayan ve boyutlanan şiddete ilişkin yoğun bir ‘parti-devlet’ propagandasının varlığı. Propagandanın insan ve medya kaynakları yakın bir zamana kadar barışı savunuyor, muhataplarını övüyorken şimdi tam tersini yapıyorlar.

Özkırımlı, propaganda makinesinin başından beri Kandil’in Öcalan’a karşı ikiyüzlü davrandığını öne sürdüğünü belirtiyor. Oysa buna ilişkin somut bir delilin olmadığını ileri sürüyor. Diğer sorguladığı şey de Dolmabahçe Mutabakatı’nı da KCK/PKK’nın bitirdiği iddiası.

Medyada öne çıkarılan tez, PKK’lı Mustafa Karasu’nun, “PKK kongresini yapıp silah bırakma kararı alacak biçimindeki yaklaşımlar demagojidir” ifadesi. Bir de, “Hiç kimsenin PKK adına silah bırakmasından söz etmesi mümkün değildir” sözü.

Özlırımlı’ya göre Karasu’nun açıklamasının tam metni şöyle: “AKP hükümeti önderliğin ortaya koyduğu 10 başlıkta müzakere edip sorunu çözecek midir, çözmeyecek midir? Bu sorunun cevabı çok önemlidir. Bu sorun çözülmeden PKK silah bırakacak, PKK kongresini yapıp silah bırakma kararı alacak biçimindeki yaklaşımlar demagojidir, aldatmak ve sorunu çarpıtmaktır.”

Özetle Karasu mutabakatı reddetmiyor. İçeriğindeki 10 başlığın müzakere edilip çözüm için harekete geçilmediğinden şikâyet ediyor.

Özkırımlı, Karasu’nun dile getirdiği bir başka önemli noktayı da vurguluyor: “AKP hükümetine sormazlar mı, eğer gerçekten bu konuda ciddiysen, görüşmeler de önemli bir noktaya gelmişse Önder Apo’yla PKK’lıların görüşmesini neden sağlamıyorsun? Önder Apo’yla PKK arasında sorun olduğunu sen iddia ediyorsun. O zaman Önder Apo’yla PKK yönetimini buluştur ve bu sorunu ortadan kaldır.”

Hükümete “Kandil’le Öcalan’ı görüştür” diyen bir PKK sorumlusuna rağmen Kandil’le Öcalan arasında sorun olduğunu ima eden yetkililer arasında açık bir çelişki yok mu?

PKK’nın önde gelen üyeleri Karasu, Bayık ya da Karayılan şu ana kadar önderliğin otoritesini tanımadıklarına dair tek kelime etmediler. Sistematik olarak Öcalan’ın tecrit edilmesine tepki gösteriyorlar. İvedilikle avukatlarıyla görüştürülmesini istiyorlar. “Bu nasıl ikilik” diye soruyor Özkırımlı.
Yazar, ‘Öcalan iyi, çevresi kötü’ propagandasının anlamsızlığına da dikkat çekiyor. Madem Öcalan iyi ve devletle barış konusunda işbirliği yapabilir (bunca görüşme onunla yapılmadı mı) o halde “neden Öcalan’dan akan kanı durdurması istenmiyor? 6-7 Ekim olaylarını durduran Öcalan’ın çağrısı değil miydi? Şimdi neden aynı kart kullanılmıyor? Konjonktür değiştiği, artık Kürt oylarına ihtiyaç duyulmadığı için olmasın?”

Kürt sorununun çözümü konusunda geri adım atanı teşhis için Sayın Erdoğan’ın 15 Mart’ta Balıkesir’de yaptığı konuşmaya dikkat çekiyor Özkırımlı: “Kardeşim ne Kürt sorunu ya? Artık böyle bir şey yok.”

Yine Erdoğan 22 Mart’ta “Ben oradaki toplantıyı da doğru bulmuyorum. Başbakan yardımcısıyla parlamentodaki bir grubun yan yana o resmi vermesini doğru bulmuyorum … Açıklanan 10 maddelik metnin demokrasi adına neresini kabul edeceğim” diye açıklama yaptı.

‘Mutabakat’a son darbeyi başbakan yardımcısının “Dolmabahçe’de ortak metin okunmadı, mutabakat söz konusu değildir” sözleri indirdi. Oysa aynı yetkili, “Sürece katkıda bulunan, elini taşın altına koyan herkese teşekkür ediyorum” diye bir tweet yayımlamıştı.

Kan akıyor, evlatlarımız ölüyor, ülke birliği sınanıyor ama biz hâlâ birbirimizi suçluyor, hatta siyasi çıkarımız için aldatmaya çalışıyoruz.