Kürdistan’daki acımasız gerçekler

Bugün Kürdistan’da yaşanan acı/korkunç gelişmeler karşısında soğukkanlı davranmak, ferasetle düşünmek zor. Biliyorum. Fakat, yine de soğukkanlı ve ferasetle düşünmek zorundayız. Çünkü başka çaremiz yok. Tarihte çok kaybettik ve bir daha kaybetme lüksümüz yok…

Yaşanılanlar karşısında herkes gerçeği, hatta en gerçeğini dile getirdiğini, en doğru tavrı sergilediğini, en doğru yerde durduğunu, en doğru şeyleri yaptığını düşünebilir. Bu durum kadar normal bir şey yok. Çünkü, herkesin kendince(algısınca) haklı olduğu taraflar vardır ve çoktur. Lakin bir gerçek var ki; Kürd partilerinin, Kürd entelektüellerinin, Kürd gazetecilerinin, gelinen aşamaya göre geride kalması, basit ve sığ düşünmesi, salt kendi doğrularına ve çıkarlarına saplanması düşünülemez, kabul edilemez.

Maalesef, bugün tamda bu oluyor; Kürd partileri/entelektüelleri/gazetecileri, Kürd gençlerinin ve toplumunun zihnine yirmi otuz yıl öncesinin fikirlerini, söylemlerini, argümanlarını taşıyor ve kendi içlerinde saklı tuttukları kini, nefreti, ideolojik ahmaklığı dışa vuruyor, ayrışmaya, zayıflamaya, birakûjîye hizmet ediyorlar. Bu, kabul edilecek bir şey değildir!

Evet, bu entelektüeller/gazeteciler birçok acı çekti, birçok bedel ödedi ve bugün de kendi doğrularını haykırmaları, kendi partilerini desteklemeleri ve bir şeylerin hemen gerçekleşmesini beklemeleri haklarıdır. Ancak bilmelidirler ki, geçmişte bağlandıkları o ideolojiler, partiler, ütopyalar, taklitler, vs. onlara çok şey kaybettirdi ve şimdilerde ise bu acelecilik ve ferasetsiz duruşları kaybettiriyor, kaybettirecek. Kürdistan’da herkes değişecek ve kirlerinden(ezberlerinden) arınacaktır. Bu kimselerde dahil. Aksi takdirde, gerilerde kalmaya ve yok olmaya mahkumdur. Bu nedenle, bu kimselerin sakin olmaları, Kürdlerin birlik ve beraberliğine hizmet etmeleri daha doğru bir yaklaşım ve kendi leyhlerine olacaktır.

Maalesef, bugün ezber konuşan, küfreden, kin kusan, Kürd partilerinin/askerlerinin zaaflarına, yenilgilerine sevinen kürd entelektüelleri/gazetecileri hakikate çok ama çok uzak. Çünkü, bu kimseler yıllarca ideolojik yanılgılara bağlandıkları(taptıkları) için, ütopik yanılgılarla hareket ettikleri için kendi değerlerine(atalarına, kültürüne, geleneğine, halkına) sövdüler, sırt döndüler, uzaklaştılar. Şimdiler de ise akılcı ve pragmatist davranan, dengeleri gözeten, sırtında milyonların vebalini taşıyan Kürd liderlerine/partilerine sövüyorlar, reddediyorlar, küçümsüyorlar. Fakat, tarihsel gerçeklik ortadadır, bu sığ analizleri, taraftarlıkları, sevinmeleri, sövmeleri para etmeyecek ve sonunda kendileri için büyük bir yıkıma dönüşecektir. Ortadoğu ve Kürdistan dengeleri bizim tahmin edemediğimiz kadar hassas ve hızlı(kanlı) bir biçimde değişiyor ve değişecek. Bu kaçınılmaz. Bu topraklarda siyaset her zaman acımasız ve pragmatist bir biçimde yol alıyor. Bu gerçeği kabullenmek zorundayız artık. Siyaset ütopik ve hayalci söylemlerle yürümedi, yürümüyor ve yürümeyecek.

Perde arkası güç dengelerini/pazarlıklarını bilmediğimiz için, ya da bunları hiçe saydığımız için, kendi dar ideolojik-teorik bilgilerimizi yücelttiğimiz için yanılıyoruz, eksik görüyoruz, zahire kapılıyoruz, kendi derinimizdeki(dışımızdaki) gerçekleri görmek istemiyoruz, görmüyoruz. Bu yüzdendir çoğunlukla hakikatin uzağına savruluyoruz. Bu gerçeği görmeli ve bir an önce bu durumdan kurtulmak gerek. Kürd entelektüelleri/gazetecileri kendi karanlık zihin kuyularından çıkmalı, kendileriyle oynamaktan vazgeçmelidir. Kürdün kaybedecek zamanı yok, kervan yolda…