• BIST 9541.3
  • Altın 4019.072
  • Dolar 38.8319
  • Euro 43.4525
  • İstanbul 11 °C
  • Diyarbakır 11 °C
  • Ankara 6 °C
  • İzmir 17 °C
  • Berlin 10 °C

Bir Ödev Seçtim Kendime

Ersin Tek

Nereye gidiyorum?
Bilmiyorum.
Her yer karanlık.
Yönümü tayin edemiyorum.
Çıldıracak gibi oluyorum.
Her gün zıt, uçurumlu düşünceler üşüşüyor üstüme.
Hep böyle oluyor.
Ben daha ne olduğunu anlamadan, o düşünce gitmiştir yerine yenisi gelmiştir.
Yokum ben bu düşüncelerin içinde…
Ben bana ait düşüncelerin içinde var olmak istiyorum sadece.
Yalansız.
Yansız.
Bu durumdan kurtulmak istiyorum.
Kendimden kaçmak istiyorum.
Kendimi kandırdığım zaman unutuyorum ancak her şeyi.
Yetmiyor.
Bu hal de kısa zaman sürüyor.
Dinlenme anı kadar.
Uyanıyorum aniden.
Sonra yine düşünceler, yine acılar başlar.
İşte ben hep böyleyim; huysuz bir çocuk...
Ben, daima bende kalan ve bana ait olan anlamlı yaşantılara sahip olmak istiyorum.
Önyargısız istiyorum.
Küçük adamların saplantılarına bulaşmamak için istiyorum.
Kara cahillikten arınmak için istiyorum.
Saf olmak için istiyorum.
Geçici bir birliktelikten sonra bana büyük acılar getiren buluşmalar-ayrılıklar- istemiyorum.
Her buluşma ayrılığın hüznünü içimde büyütüyor.
Neden?
Bitsin istiyorum bütün bunlar.
Bitsin.
Kendimi unutmalıyım, diyorum; her acıyı kendimdeyken yaşıyorum.
Bende, bir ödev seçtim kendime.
Öyle bir ödev ki, ne ben ödevi anladım ne de ödev bana göreydi.
Bunun tek sebebi sendin.
İçime düşürdüğün bu belirsizlikti; bir yanımı eksilten o belirsizlik...
Ödevim: Eylemde bulunarak kendimi tanımak ve sana yol almaktı.
Zordu.
Bir ölçütü olmalıydı bu tanımanın?
Bir bedeli olmalıydı bu yolun?
Fakat ben hep kendim olmayan şeylerde yaşıyordum.
Kökü bende olmayan-olmayacak şeylere bağlıydım.
Geç fark ettim.
Düşünüyorum.
Ben hiç kendimde olan şeyleri yaşamadım.
Bütün acıların, saçmalıkların, anlamsızlıkların sebebi burada saklı; kendin olmayan şeylerde eylemde bulunmak…
Geçmişi düşünmeye başladığımda, aşinası olmadığım hisler belirsiz halde kalbimde doğmaya başlarlar.
Kaçamıyorum.
Kendime gafil avlanıyorum.
Söylemişti rüyalarım.
Unutmaya çalıştım ben oysa.
Olmadı.
İşe yaramadı.
Elimde patladı bu gelecek.
Bu parçalar, benim başaramadığım ödevim-geleceğim- mi sayılacak şimdi?

  • Yorumlar 2
  • Facebook Yorumları
    UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış
    ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
    • ilhan Baran17 Mart 2011 Perşembe 19:40tebrik

      değerli arkadaşım bu güzel çalışmanı keyifle okudum, tebrik ederim

      Yanıtla (0) (0)
    • deniz derya28 Aralık 2011 Çarşamba 01:12İNSANLAR NEDEN BU KADAR KÖTÜLER?

      KENDİNİ AKILLI SANIPTA TERKEDEN GERİZEKALI SEVGİLİLERE GELSİN BU YAZI ESAS ALDANAN ARKADAŞIM TEBRİK EDİYORUM SENİ

      Yanıtla (0) (0)
Yazarın Diğer Yazıları
ÖNE ÇIKANLAR
Tüm Hakları Saklıdır © 2009 İlke Haber | İzinsiz ve kaynak gösterilmeden yayınlanamaz.
Tel : 0532 261 34 89