AKP paketinin toplumda karşılığını bulmadığı, AKP’ye destek verenlerin önemli bir kesiminin bile doğrudan savunamadığı bir paket ile karşı karşıya olduğumuz açık. “Yetmez ama evet” diyenlerin bile utangaçça savunduğu pakete karşı, hem “yeter artık” hem de “al başına çal” diyenlerin sesi yükseliyor.
Paketin tamamen AKP’nin inisiyatifiyle hazırlandığı, sene başından bu yana yürütülen sürecin s’sinden bile nasiplenmediği, üstelik ne sorunun taraflarının, ne de toplumun farklı kesimlerinin düşüncelerinin alınmadan hazırlandığı da alenen ortada. Hatta AKP kadrolarının önemli bir kısmının bile görüşleri alınmadan sadece Başbakan ve kurmayları ile parti bürokrat ve teknokratlarının öncülüğünde hazırlandığı da açık...
Tüm bunlar bir yana.
Belki esas olan şu...
Başbakan, kurmayları, bürokratları, teknokratları başkalarının görüşüne başvurmasalar bile paketi hazırlarken alabildiğine ince eleyip sık dokumuşlar. Pakette yer alan her yaklaşım adeta milimetrik olarak ölçülmüş. Öyle bir ölçüm yapılmış ki sadece neyin nereye kadar hükümetin işine yarayacağı hesaplanmış, bunun dışındaki hiçbir yaklaşımın pakete girmesine izin verilmemiştir.
Belki bir istisna, Andımızın kaldırılmasıdır. Onu da bilmek gerekir ki AKP Andımızın kaldırılmasında metnin yazarı Reşit Galip’ten, adeta Türkçe ezanın rövanşını almıştır. Başbakan’da Andımızın kaldırılmasını açıklarken Kemalizm’in ırkçı ideologlarından Reşit Galip ile Andımız üzerinden nasıl hesaplaştıklarını aleni bir biçimde dile getirmiştir.
Açık demek gerekir ki pakette yer alan Andımızın kaldırılması dışındaki maddelerin her biri daha önceki paketlerin, hatta paketsiz atılan adımların çoğundan bile geridir.
Paketteki en ileri adım gibi gösterilen, devrim diye sunulan anadilde eğitimin özel okullara devredilmesine bakalım.
Bu adımın öncesinde geçtiğimiz yıl bir karar alınmış, Kürtçe seçmeli ders olarak ortaokulların müfredatına alınmıştı. Kürtler tarafından yetersiz bir adım olduğu gerekçesiyle ilgi görmese bile, bu adımla Kürtçe, Cumhuriyet tarihinde ilk kez devlet okullarına resmi bir biçimde girmişti. Bu adımın bir ilerisi, tüm devlet okullarında anadilde eğitimin başlaması olmalıydı.
Bunu yapmayan hükümet, yalnız anadilde eğitimi değil sorumluluğunu da özel okullara devretti.
Bu adımla da seçmeli dersten bile geri, alabildiğine ince hesaplanmış bir adım attı.
Pakete “yetmez ama evet” diyen hükümet periferindekiler, “koşulların” henüz olgunlaşmadığı, bu nedenle devletin yükümlülüğünü yerine getiremeyeceği mazeretine sığınıyorlar.
Bu külliyen yalandır.
Devlet yükümlülüğünü yerine getiremiyor; ama olanakları devletin olanaklarıyla kıyaslanamayacak kadar kısıtlı olan özel okullar bu yükümlülüğü devralabiliyor...
Nasıl?
Elbet devlet desteğiyle...
Geçtiğimiz günlerde özel bir televizyon kanalında gazeteciler Hilal Kaplan ile Yıldıray Oğur’un sorularını yanıtlayan Bakan, naif bir dille, anadilde eğitimin özel okullarda verilmesi için bu okulların nasıl destekleneceğini açıklıyordu.
Peşinden başka açıklamaları da oldu Bakan’ın...
2014 Ocak ayından itibaren dershanelere artık ruhsat verilmeyecek, mevcutların ruhsatı da yenilenmeyecek. Dershanelere önerilen ise bir araya gelerek veya tek başlarına özel okullara dönüşmeleri...
Bu dershaneler daha önceki cumhurbaşkanı zamanında geri dönen yasanın yeniden çıkarılmasıyla, devlet desteğinden de yararlandırılacaklar.
Yani devlet, kendisinin yapmadığını özel okulları destekleyerek yapacak.
Peki, hangi özel okullar desteklenecek?
Bunu bilmeyecek ne var?
Elbet AKP’lilerin dershaneleri desteklenecek, öznel hesaplarıyla hareket eden cemaatlere olanak sunulacak. Çünkü bu hükümetin yetiştirmeyi hedeflediği “dindar ve kindar nesil” arasında Kürtlere de ihtiyaç var.
Kürt yoksulluğunun da bu kirli hedef için iyi bir fırsat sunacağını unutmamak gerek.
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.