Suriye Kürtlerini temsil eden 15 civarında oluşumun bir araya gelip kurduğu Yüksek Konseyin Kürt yerleşim yerlerinde yönetimi ele alması Türkiye devleti nezdinde çok ciddi endişelere yol açmış.
Türkiye, oldum olası Kürtler adına atılacak her olumlu adımı ve Kürtlerin bölge ülkelerinde siyasi mekanizmada rol sahibi olmasını hep engellemek istemiştir.
Dar gününde Kürtleri görmeyen Türkiye’deki yöneticiler, Kürtler kendilerine özgürlüğe ve huzura giden bir yol bulduklarında hemen bu yolu kapama gayretine giriyorlar.
Türk hükümetleri yüzbinleri aşan sayıda Kürdün kimliksiz olup vatandaşlık haklarından hiç yararlanamadığı Suriye’deki bu insanlık dışı muameleyi hiçbir zaman görmediler ve gündemlerine almadılar.
Şimdiye kadar Suriye Kürtlerini sahiplenmeyenler, ne söylerlerse söylesinler bu son çıkışlarıyla Kürtler konusunda ne kadar acımasız ve taraf olduklarını bir kez daha göstermişlerdir.
İşine gelince ister Türklerin, ister başka milletlerin sıkıntılarını dile getiren Türkiye devleti bu tavrı neden hep Kürtlerden esirgiyor? Şu ana kadar Kürtlerin çektiği onca zulüm ve insanlık dışı muameleye hiç ses çıkarmayan bu çevreler, şimdi de Kürtlerin Suriye Baas rejiminin zulmünden kurtuluşuna giden yolu tıkamak istiyorlar.
Kürtlerin mevcut standardının yükselmesine yönelik bu derece endişe ve düşmanlık neden?
Kendi topraklarında nimetlerden nasiplenmeden yaşayan Kürtlerin herkesin sahip olduğu haklara sahip olmak istemeleri neden birilerine bu kadar zor geliyor?
Senelerce kendi Kürtlerine insanca bir muamele yapmayan ve onların en masum haklarını dahi vermeyen bir devlet, komşu devletlerdeki Kürtlerin bir statüye kavuşmasından ve siyasi mekanizmada söz sahibi olmasından büyük rahatsızlık duyuyor.
Aslında Türkiye kendi açığının farkında ve yeryüzünün hiçbir yerinde Kürtlerin siyaseten söz sahibi olmasını istemiyor. Zira kendi Kürtleriyle sürekli sorun yaşıyor ve en sonunda işin ucunun kendisine gelmesinden korkuyor.
Kürtlerin sevincine onlar sevinemiyor.
Kürtler ölünce onlar seviniyor.
Kürtler bayram yapınca onlar yas tutuyor.
Kürtlerin yası onların bayramı oluyor.
Kendi ülkenizde senelerce Kürt yok dediniz, bütün insani haklarını inkar ettiniz; zulmettiniz, sürgün ettiniz ve öldürdünüz…
Kürtlerin komşu ülkelerde kimliksiz yaşamasına, haksızlıklara uğramasına sessiz kalan siz değil misiniz?
Kürtlerin felaketlerine sessiz kalıp bunları görmeyenler, Kürtlerin rahata kavuşmasına tahammül edemiyorlar ve ayağa kalkıyorlar.
Kürtler en dar zamanlarda yanınızda değil miydi?
Sizler birileriyle kavga ederken Kürtler sizi arkadan mı vurdu?
Allah’tan korkun. Ne yapmış size Kürtler?
Bakınız; Osmanlı imparatorluğundan kopan Balkan Ülkeleri, Arap devletleri, Afrika’daki devletlerin hiçbirisiyle bir probleminiz yok. Üstelik bu ülkelerin bir kısmı Osmanlı ile savaşarak bağımsız oldular.
Bu ülkelerle ticaretiniz var, onlarla her türlü medeni ilişkiye giriyor, kalkıp oturuyorsunuz.
Ama dar zamanlarda size arkadan vurmayan, sizinle beraber hareket edenlere kan kusturuyorsunuz.
Keşke Kürtler böyle davranmasaydı.
Onların adam olmasını istemiyorsunuz. Kürtlerin hep ezilen, hep birilerinin boyunduruğunda olmasını istiyorsunuz.
Kendi ülkenizdeki Kürtlere reva gördüğünüz zulüm yetmezmiş gibi, komşu ülkelerdeki Kürtlerin de kaderiyle oynuyorsunuz.
Kürtler sizin deyiminizle “Kuzey Irak” ve Irak’ta siyaseten etkili olmaya başladıklarında da paçanız tutuşmaya başlamıştı.
Kaba bir kültürün tezahürü olarak Kürtlerin liderlerine hakaret ettiniz, alçalttınız. “Aşiret liderleri” dediniz, “postal yalayıcıları” dediniz.
Bir kere insan dürüst ve medeni olmalı.
Övüne övüne bitiremediğiniz Osmanlı imparatorluğu aşiretten devlet olmamış mıydı? Ne var yani aşiret olmak kötü mü?
Aşiret, Kürtlerde alçalma ifadesi değildir; tam aksine güvenirlik ve asalettir.
Her millet gibi Kürtlerin de kendi coğrafyasında zulüm ve inkardan uzak kendi kimliğiyle yaşamaya hakkı vardır. Üstelik Kürtler bu hakkı yaşayınca ne başka bir milleti inkar ediyorlar, ne de başka bir milletin varlığını tehdit ediyorlar…
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.