Artık bazı kelimeler tek başlarına bile çok şey ifade ediyor. Şengal... Kobanê...
Her biri zihnimizde başlı başına hem direnişin, hem de acı ve katliamın çağrıştırıcılarıdır.
***
IŞİD, 10 Haziran Musul baskınından sonra yönünü Şengal’e çevirdi. Ve ne yazık ki Şengal, geride büyük acılar ve katliamlar bırakarak 3 Ağustos’ta IŞİD tarafından işgal edildi.
Binlerce Êzidi kadın, çocuk, yaşlı IŞİD tarafından esir alındı, bunların bir kısmı katledildi. kadınları pazarlarda mal gibi satıldı; çocuklar, körpe zihinlerine sapık ideolojinin zehredilmesi için özel eğitimlere alındı; yaşlılar öldürüldü. Bir o kadar Êzidi de IŞİD zulmünden kaçarken dağ yolunda açlık ve susuzluktan can verdi.
Tüm bu acı ve katliamlar dünyanın gözü önünde yaşandı... Êzidiler bu son saldırı ile toplu olarak bulundukları tek ata toprağını da terk etmek zorunda kaldılar.
IŞİD bu saldırıdan yaklaşık 1 buçuk ay sonra büyük bir güçle Kobanê’ye saldırdı.
Kobanê direndi, IŞİD’e teslim olmadı.
Ama orada da taş üstünde taş kalmadı.
***
Şengal’in acısı yüreklerde yaraydı dedik ya bu yaranın acısını fazlasıyla yaşayanların başında Güney Kürdistan yönetiminin geldiğini biliyoruz.
Koca kent, ne yazık ki tek karşı koyuş gösteremeden IŞİD’in eline geçmişti. Bu acının neden olduğu yara unutulmazdı. Bu yaranın acısı ile olacak, Güney Kürdistan yönetimi Şengal’le yattı Şengal’le kalktı.
Nihayetinde 17 Haziran günü peşmergeler Şengal’i özgürleştirme operasyonunu başlattı.
Şengal nedeniyle uykusu kaçanlar arasında diğer Kürt güçleri HPG, YPG, YPJ, YJA-Star da vardı. Şengal’in işgali döneminde adeta bir insani yardım örgütü gibi hareket eden, bir yandan güvenliği sağlamak için koridor açarak Êzidileri güvenli alanlara taşıyan, diğer yandan bebelere su, analara ekmek olan bu güçler de Şengal’i özgürleştirmek için sabırsızlanıyorlardı.
Peşmergeler bir yandan, gerillalar diğer yandan adım adım Şengal’e ilerlediler.
18 Aralık’ta peşmergeler önce Şengal Dağı’nın kuzeyine düşen Sinûnê beldesini IŞİD’den temizledi. 19 Aralık günü de HPG, YPG, YPJ, YJA Star ve YBŞ güçleri ortak operasyonla Xanesor beldesini özgürleştirdi.
Kürt güçleri dört bir yandan IŞİD’e yönelirken Koalisyon güçlerine bağlı hava kuvvetleri de durmadı; her taraftan IŞİD mevzilerini bombalamaya başladı.
Sonuçta, beklenenden kısa sürede Kürt güçleri Şengal’e ulaştı. Doğrusu bu kadar kısa sürede Kürt güçlerinin Şengal civarındaki stratejik noktaları IŞİD’den geri alıp kentte etkin olacaklarını tahmin edemezdim. Benim için en yakın zaman önümüzdeki yılın bahar ayıydı.
***
Şöyle ya da böyle, IŞİD, Kobanê direnişinden sonra bu kez de Şengal’de Kürt güçlerinin direniş duvarına çarptı. Eksiklerini aşan, giderek savaş deneyimi kazanan genç peşmergeler, 30 yıldır Ortadoğu’da savaşan PKK geleneğinin deneyimlerinden beslenen diğer Kürt güçleri, IŞİD’i durdurmakla kalmadılar, onu saldırıdan savunma pozisyonuna geçirdiler.
IŞİD’in çok kısa sürede temelli bir kaçma pozisyonuna geçeceğinden de adım gibi eminim.
Kürt duvarına çarptıktan sonra direnci kırılan IŞİD, asıl yüzüne, yani talancılığa döndü. Şengal’e de daha önce Kobanê’de yaptıklarını yaşama geçireceklerini söylüyorlar.
Yakacaklar, yıkacaklar, taş üstünde taş bırakmayacaklar. Ama şu bir gerçek Kürdistan’ın tek çakıl taşını da alamayacaklar.
Her şey iyi de Kürt güçlerinin eksiği gediği yok mu?
Var; hatta belki ciddi sorunlara yol açacak düzeyde eksik-gedikleri var.
Bunca acımasız saldırıya rağmen Kürt güçlerinin hâlâ bir askeri komuta merkezinin olmaması en büyük eksikliktir. Bu eksikliğin önüne mutlaka ama mutlaka geçilmelidir.
Şimdi Kürt güçlerinin tarihsel sorumluluk zamanı...
Bu sorumluluğu Kürdistan Parlamento Başkanı Yusuf Muhammed net ifadelerle açıkladı: “Kürdistan halkının varolan kazanımlarını, örgüt kazanıymış gibi göstermek kabul edilemez.”
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.