Gazetedeki köşemde şimdiye kadar hiç polemik türü yazılara yer vermedim.
Bu, söz dalaşını beceremeyeceğimden değil; iki yıla yakındır yazdığım bu köşeyi babamın malı gibi görmek istemediğimdendir. Nihayetinde babamın malı gibi kullanabileceğim, bir diğer deyimle daha mikro konulara inebileceğim bir “köşe” varsa, bu pekâlâ sosyal medyadaki “alanlarım” olabilir.
Bu nedenle Evrensel’de mikro tartışmalardan ısrarla kaçındım; yazılarıma dönük şahsımı hedef alarak Evrensel üzerinden kendilerini gündemleştirmek isteyenlere, bazı siyasal çevrelerden gelen maksatlı eleştirilere, saldırılara yanıt vermedim.
***
Gazete üzerinden söz dalaşına girmememin, hem köşesini bana açan gazeteye hem de onun siyasal arka planına duyduğum saygının yadsınamaz bir payının olduğunu söyleyeyim.
Bir başka şeyi daha açık belirtmekte yarar var.
Köşe yazan, görüş ifade eden kamunun izlediği biriyseniz elbet bunların tartışılacağını bilmeniz gerekir. Her tartışanda öyle kaşınızın gözünüzün rengine bakmaz. Birileri topa sert girer.
Bu da doğaldır, olması gerekendir.
Dert zaten topa sert giren değil, tekmeyi top yerine kasten ayağınıza vurandır.
***
Gelelim eleştirilerin, daha doğrusu saldırıların “kim”lerden yoğunlaştığına; yani “kim”lerin top yerine ayağınıza vurduğuna...
***
En başta gelenler beni Evrensel’e “yakıştırmayanlar...”
Kürtler arasında bu eleştiriyi yöneltenler, daha çok Evrensel’in “Türk” kimliğine takanlar. Onlara göre Evrensel “Türk solunu” temsil ediyor ve bir Kürdün Türklerle işi olmamalı...
Bu arkadaşlar “Türk solu” ile “Türkiye solu” kavramını ayrıştırma gereği duymadıkları gibi Türkiye solunun tamamını Ergenekoncuların yanına yamamaktan da özel zevk alıyorlar. Haliyle onları anlamayan ben de Ergenekoncuların bir parçasıyım.
“Yakıştırmayanlar” arasındaki bir diğer kesimde kendilerine yüklenen “sol” sıfatını ne yazık ki tırnak içine alabileceğim kesimler...
Bunlar, “Kürt milliyetçisi” gördükleri beni Evrensel’in soluna layık görmüyorlar.
Esasen bunların Evrensel’in solu ile de problemleri var ama buna rağmen sıkılmadan “Alevilere ve sola düşmanı birinin nasıl Evrensel’de yazabileceğini” benim üzerimden sorgulamaya kalkabiliyorlar. Beni gerekçe edip aslında Evrensel’i vurmak isteyenlerin deyimiyle “Esad karşıtı olmak Alevi ve sol düşmanı olmaya yetiyor”muş.
***
Bir dikkat çekici eleştiri de “Alevicilik”, hatta “Ermenicilik” yaptığıma dönük...
Kendilerini “Kürt dindarı” olarak tanımlayan büyük çoğunluğu Hizbullah eskisi bu kesime göre, “PKK yardakçısı bir gazetede ‘Alevicilik’ ve ‘Ermenicilik’ yaparak, Esad yardakçılığı üzerinden din düşmanlarının ekmeğine yağ sürüyor(muş)um.”
***
Handikaplardan bir diğeri de “Yetmez Ama Evet” meselesi.
“Evet dedik padişah yaptık” yazımı hatırlayanınız vardır. O yazıda niçin “evet” dediğimi ve bu payeyle Erdoğan’ın padişahlaştırılmasına nasıl katkı sunduğumu yazmıştım.
Bu yazım hala ağızlara pelesenk...
Bu yazımı ağzına dolayanların bir kısmı “AKP’den yüz bulmayınca özeleştiri vermek zorunda kaldığımı” söylerken diğerleri neredeyse beni Roboski’nin sorumlusu olarak yargının önüne çıkaracaklar.
***
Başka sıkıntılı bir kesim daha var...
Bunlar da benim neci olduğumu henüz çözememiş olanlar!
Bunlara göre mutlaka “şucu” ya da “bucu” olmalıyım ve “neci” isem köşedeki yazılarımda bunu açıkça savunmalıyım.
Bunlar işin kolayını da bulmuşlar: “Şucu bucu değilsen ihanetçisin!”
***
Bu köşe sınırları içinde şimdilik belirteceğim son kesim ise gazetedeki köşelerinden, televizyonlardaki yorumlarından aşina olduğumuz bazı eski “tanıdıklar” olsun.
Bunlar belki de en ilginci ve tabi en pişkinleri...
Öyla ya!
Bunlar kendi zikzaklarını görmeyip ben gibileri çıkar peşinde koşmakla itham ederler.
Her ne hikmet ise özel korumalarla, ciplerle gezenler de kendileri...
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.