Son kararnameyle Siirt’ten Diyarbakır’a Emniyet Müdürü olarak atanan Recep Güven, gazetecilerle tanışma toplantısında gündem yaratacak açıklamalar yaptı. “Önce vatan değil, önce insan” diyen Güven, “Dağdaki teröriste ağlayamıyorsanız insan değilsiniz demiştim. Benim her teröriste de içim ezilir. Bir çocuk dağa çıkıyorsa bunda hepimizin payı var” diye konuştu.
Polisevi’ndeki toplantıda konuşan Güven, 1991-96 yılları arasında Diyarbakır’da görev yaptığını hatırlattı. Güven şunları söyledi: “O dönem en zor yıllar olarak bilinir. Keşke yaşanmasaydı, hiç olmasaydı dediğimiz bir süreçte Diyarbakır’da hizmet vermeye çalışmıştım. Ben polis akademisinde tiyatro kuran insandım, ufak tefek şiirler yazardım. Diyarbakır’da ne tiyatroya gidebildim ne şiir yazabildim, ne de Ahmet Arif’i okuyabildim. Boşaltılan her köyün aslında geleceğimize tehdit olduğunu biliyorduk. Meçhule giden insanların herhangi bir sisteme tabi olamayacağını da biliyorduk. Geçmişi eleştirmek gibi bir olumsuzluğa girmek istemem ama bugün yaşadığımız sorunun temelinde bu var.’’
Güvenlikçi yaklaşımla olmaz
Yaşanan sorunların sadece polisle çözülmeyeceğinin altını çizen Güven, “Güvenlikçi yaklaşımlarıyla bu işin çözülmeyeceğini en iyi bilenlerden biriyim. 20 yıl istihbaratta görev yaptım. Hasan Cemal’in Barışa Emanet Olun kitabını okuduktan sonra arkasındaki fotoğraf bölümüne şerh düşmüştüm: “Haklısın ama biz çok küçüktük.” Biz o zamanki sistemin hem mağduru, hem mahkûmu, hem mecburu olmuştuk” dedi.
Dağa çıkmalarda payımız var
Gazetecilerin “Bu bir özeleştiri mi” sorusuna Güven, şu yanıtı verdi: “Ben 2005’te Bahçeşehir Üniversitesi’nde bir konferansa davet edilmiştim. Konferans esnasında salondakilerin büyük ünlemlerle bakmasına sebep olan bir cümle kurdum, biraz eleştirildim. Ama, ‘dağda ölen teröriste ağlayamıyorsanız insan değilsiniz’ demiştim. Ama eline silah alıp çoluk çocuk demeden insan katleden canavarlaşmış bir teröristi de enterne edemiyorsanız devlet değilsiniz. Ben bu iki cümle arasında gidip geliyorum. Benim yitik evladım dağa çıkmış keşke ulaşabilseydim, keşke ona normal bir hayat sunabilseydim. Keşke terörize olmasına mani olabilseydim diye ağlarım. Yani her teröriste de içim ezilir. Bu Diyarbakır’ın kaderi olmamalı gözyaşı, kan. Hepimizin payı var. Bir çocuk dağa çıkıyorsa hepimizin payı var. Nasıl özeleştiri yapmayayım. Karakoldaki memurumun kötü davranmasıyla, kontrollerimde yaptığım bir aşırı güçten ötürü zaten sosyal yaşamda tutunamamış bir çocuk. Bunun kaçmasındaki sebeplerden biri de bensem... Bu toplumda bir sıkıntı varsa, bunu ortaya koymazsak nasıl çözeceğiz? Tabii ki konuşacağız. Kaybettiğimiz insan çünkü. Bir evren kadar kıymetli insan. Patır patır insanlar ölüyor. Her birinin hayalleri, sevgilisi, aşkı var. İnsanları öldürüyoruz, sevgilerini öldürüyoruz, yüreklerine çim koyuyoruz.’’
İkinci Gaffar Okkan
Diyarbakır’da beş yıl kaldığını ve bu süre içerisinde çocuklarıyla üç defa pikniğe çıktığına değinen Güven, “Tamam acı çektik ama habire yeni acılarla da bu işi sürdüremeyiz. Devlet hizmet için vardır. Önce vatan değil, önce insan. En büyük sorun annelere ve çocuklara ulaşmak. “Onlara belki ulaşamadığımız için, çok geç kaldığımız için sorun bu halde” dedi. Suikast sonucu öldürülen Diyarbakır eski emniyet Müdürü Gaffar Okkan’ı da anan Güven, “İkinci Gaffar diyorlar ama Gaffar abi olmak o kadar kolay değil” dedi. (Taraf)
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.