İmralı adasında Abdullah Öcalan ile başlayan görüşmelerin, önceki “açılım” ve “barış” süreçlerinden önemli farkları var. Şöyle sıralayabilirim:
1. Psikolojik zemin değişti. Öcalan ile görüşmek hükümet açısından, bundan önce izahı zor bir adımdı. Şimdi ise geniş bir kamuoyu desteği var. Akan kanın durması, şiddet ve terörün bitmesi artık toplumsal bir talep olarak kabul görüyor. Ulusalcılar, MHP ve bazı marjinal grupların itirazı, süreci etkileyecek bir güce sahip değil.
2. Yeni süreç, BDP-KCK-PKK tarafını tahminlerin ötesinde sarsacaktır. Paris’teki cinayetin bu cephede oluşturduğu şaşkınlık, hatta şok da bunu anlatıyor. Yeni süreci PKK ve BDP’nin kontrol etmesi çok zor görünüyor. Sarsıntının BDP içinde, PKK’nın dağ kadrolarında ve Avrupa bölümünde, daha önce görülmeyen çatlaklar oluşturması uzak bir ihtimal değildir. BDP, yeni süreçte tam bir yol ayrımındadır. Önümüzdeki seçimlerde BDP kadrolarında ve milletvekili adaylarında büyük bir değişim olması kaçınılmazdır.
3. Bu süreç de daha öncekiler gibi provokasyonlara açıktır. Nitekim 7 Ocak’ta Çukurca’daki karakol baskını ve Paris’te hunharca işlenen cinayetler tam bir provokasyon hamlesidir. Paris’teki olaya, sürece dış merkezlerin müdahalesi olarak da bakılabilir. Üç kadının profesyonelce katledilmesi, hem de Avrupa’nın kalbinde, Paris’te böyle bir cinayet işlenebilmesi asla sıradan değildir. Buna rağmen, bütün taraflarda provokasyonlara rağmen süreci devam ettirme iradesi ve kararlılığı mevcut. Bu da önceki süreçlerden farklı bir durum. Ancak...
Devamı için...
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.