Gülten Kaya'dan Altaylı'ya sert yanıt!

Habertürk'te dün yayımlanan yazısında “Bugün Ahmet Kaya hayatta olsa, büyük ihtimalle KCK tutuklusu olurdu” diyen Fatih Altaylı'ya Ahmet Kaya'nın eşi Gülten Kaya'dan sert yanıt geldi...

"ULAN ZİBİDİLER BEN Mİ ÖLDÜRDÜM"

Fatih Altaylı kendisini 1999 yılında Ahmet Kaya hakkında yazdığı yazı yüzünden eleştirenlere köşesinden ateş püskürmüştü. "Parayı veren Ahmeti'i alır" başlıklı yazısında Kaya'yı hedef gösterdiği için eleştirilen Altaylı, kendisini eleştirenlere "zibidi" demişti. Ahmet Kaya'nın hedef gösterildiği için değil, alkol, sigara, hayat tarzı ve fazla kiloları nedeniyle öldüğünü söyleyen Altaylı, "ölmeseydi bugün KCK tutuklusu olurdu" diyerek tepki toplamıştı.

GÜLTEN KAYA'DAN AĞIR CEVAP

Gülten Kaya, Fatih Altaylı'nın "Parayı veren Ahmet'i alır" başlıklı yazısına www.ahmetkaya.com sitesinde yanıt verdi. Sert ifadeler kullanan Gülten Kaya, Altaylı'nın yazısını "Kötülerin teşhiri, hakikatin kabulü kadar zor değil tabii, insanlığın utancı olmak zor!" diyerek cevapladı.

İşte Gülten Kaya'nın Altaylı'yı hedef alan yazısı:

insanlığın utancı olmak zor!

Habertürk gazetesinde, kendisini KCK Savcısı(!) gibi gören köşe yazarı “Bugün Ahmet Kaya hayatta olsa, büyük ihtimalle KCK tutuklusu olurdu.” diye öngörmüş. Bu yazıyı okumamdan birkaç saat önce, MAZLUMDER adlı sivil toplum kuruluşu, hayat içindeki duruşu nedeniyle Ahmet Kaya’ya İNSAN HAKLARI/VEFA ÖDÜLÜ vermişti.

Hangisi insani?

On bin civarında insan KCK ismi altında yargılanıyor. On bin! Bir müzik adamı olarak Ahmet Kaya’yı da orada görme bilinçaltı nedeniyle de olsa, anlaşılıyor ki uygar Dünyayla aşık atmak henüz haddimiz olmadığı için, bu dünyada, yani bizim dünyada böyle medya yöneticileri de var.

Hangisine utanalım?

Ben en çok, bazı kürsülere çıkıp yüksekten bir yerden hayata bakarken, aslında o sırada oluşan tarihin içinden geçtiğimizi ve hayata karşı alınan o pozisyonların birer onur ya da onursuzluk tanımı olacağını algıyamayanların durumunu acıklı buluyorum.

Hangisine yanalım?

Ahmet Kaya hangi nedenle aramızdan ayrılmış olursa olsun (ki nedenlerin tümü belleğimizde-belgelerde), insanlığın gölgesi arkasına sığınarak yaşamak zor yaşamaktır, zoru yaşamaktır tabii. Ahlak bir kere yok oldu mu, debelenip durmanın faydası olmuyor. Günah insanın ruhuna/yakasına yapışıp kalıyor.

Rahatsız, eğreti akıl yürütmeler, bozarak, bükerek dibe daha batmalar şimdilik birer kakafoni gibi uçuşsa da, zehirli bütün dillerden çıkan harfler ve kelimeler, insanlık dünyadan elini-ayağını çekene kadar birer yazılı belge olarak kayda geçecek, akla yerleşecek. Ya utancınız olacak kelamınız, ya da erdem ve ahlak üzre dönecek diliniz ki çocuklarınızla kuracağınız geleceğiniz ışıldasın.

İnsan, yönünü kaybetmeye görsün, artık ne yana, hangi köşeye, hangi köşeden dönse, kötülüğe çarpar, hangi uçurumdan düşse kötülüğe çakılır. Yani zordur artık ‘tezkiyesini düzeltmek’. Yani istediğini söyleyen, istemediğini işitmeye başlar artık.

Hasılı; Kötülerin teşhiri, hakikatin kabulü kadar zor değil tabii, insanlığın utancı olmak zor!

Dilim fazlasına dönmüyor. Annemin ismi Zeynep’ti. “İncin ama incitme” inceliğini o öğretti bana…

Gülten Kaya