Burada kitabından pasajlar okuyan Temelkuran, Türkiye’deki cezaevlerinde devam eden ölüm oruçlarına ilişkin de, “İnsanlar göz göre göre ölüyor” diyerek, iktidarı eleştirdi.
Kitabın bazı bölümlerinde ne kadar Lübnan ve Beyrut anlatılmış olsa da aslında, Türkiye’nin sorunlarının da anlatıldığını belirten Ece Temelkuran, bir okuyucunun “Neden bu ülkenin savaşını anlatmıyorsunuz?” sorusuna ise; “İnsan yakınını, kendini yazamıyor. Ben çok düşündüm Diyarbakır’a ya da Mardin’e gidip, orada bir süre yaşayıp, yazayım. Ama yapamıyorum nedenini bilmiyorum. Bu konuda çok duyguluyum, olmuyor” diye konuştu.
Türkiye cezaevlerinde devam eden açlık grevlerine ilişkinde yazar Ece Temelkuran görüşlerini şu cümlelerle dile getirdi: “Ben 1993 yılından beri ölüm oruçlarını takip ediyorum. İktidarlar, ölümler, olmadan çözüme yaklaşmıyor. Burada da öyle görünüyor. 60 gündür hükümet hala sessiz. Bu zülümdür, zalimliktir. Ve biz bir şey yapamıyoruz. Elimizden de bir şey gelmiyor. Ben şuanda sadece BBC de yazıyorum, bir o var. Sadece üzgünüm. Ben, açlık grevleri ve ölüm oruçlarına yöntem olarak karşıyım. Ama bu insanların başka çarelerinin de olmadığını da biliyorum.
En acı ve utanılacak şey de, bu insanların her gün göz göre göre eriyerek, ölüme gitmelidir. Biz de izliyoruz. Bu utanç verici bir şey. Bununla birlikte iktidarın yalanlarına karşı sessiz kalmakta bunun kadar utanç vericidir.” (anf)
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.