Uzun süredir ortalarda görünmeyen ve Habertürk'teki görevine son verildikten sonra köşe yazılarına ara veren gazeteci/yazar Ece Temelkuran, son bir yılını Tunus'ta kitap yazarak geçirdi. Tunus'ta geçen bu dönemin sonunda "Düğümlere Üfleyen Kadınlar" romanıyla İstanbul'a geri döndü. Ayağının tozuyla da aynı zamanda arkadaşı olan Milliyet yazarı Asu Maro'ya kitabı hakkında bir röportaj verdi.
Temelkuran'ın yeni kitabı kadın dünyasını anlatıyor. Tunuslu Amira, Mısırlı Mayram, ismi olmayan Türk gazeteci kadın, bir de zamansız-mekansız Madam Lilla'nın hayatları..
"DELİRMEK ÜZEREYDİM"
Temelkuran, kitabı yazarken hissettiklerini şu sözlerle özetliyor Maro'ya: "Kitabın en başında Emily Dickinson'dan bir cümle var; 'Hakikati anlat, ama bükerek anlat' Yazdıklarımın hepsi gerçek değil, ama hepsi hakiki. Ama bu yolculuk benim içimde o kadar gerçek ki, o kadar olur. Delirmek üzere olduğum, çok yalnız hissettiğim bir dönemdi, bir yıl oturup "Nerede hata yaptım?" düşündüm. Şimdi iyiyim ama."
"NİYE KUR'AN'I KERİM EDEBİYATTA REFERANS DEĞİL?"
Ece Temelkuran'ın kitabında Kur'an'a göndermeler de var. Temelkuran, şaşırtan bu detayı da şu sözlerle açıklıyor: "Ben bu kitabı yazmadan önceki bir yıl Kur'an-ı Kerim çalıştım. Bu kadar kadim bir metne Türkiye edebiyatında niye doğru dürüst atıf yapılmıyor? Ya korkudan, ya da yok sayıldığı için. İncil, Batı edebiyatının temel referans metinlerinden bir tanesidir, niye Kur'an-ı Kerim öyle değil? Milyarlarca insanın okuduğu kadim bir metin bize bir şey diyor olmalı hâlâ. Nasıl görmezden gelecek kadar kibirli olabiliriz?"
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.