PKK/HDP ile yürütülen "çözüm süreci", şimdi kritik bir aşamadan geçiyor. Daha önce hesaplanamayan olağanüstü gelişmeler yaşanıyor: Kuzey Suriye'ye egemen olan PYD güçleri, IŞİD tarafından sıkıştırılmış durumda. Suriye Kürdistanı'nın kilit şehri Kobani, IŞİD'in eline düşmek tehlikesiyle yüzyüze.
Kobani'nin düşmesi; bölgenin dengelerini altüst etmenin ötesinde, Kürtlerin ruh halini de derinden etkileyebilecek sonuçlar doğurur. Bölge Kürtlerinin gözü, bu kentin kaderine kilitlenmiş görünüyor.
Böyle kritik zamanlarda verilecek kararlar; sonraki gelişmelerin habercisi olabilir, sürecin kaderini etkileyebilir. PKK/HDP ile yürütülen görüşmeler; şimdi, beklenmeyen gelişmeler nedeniyle, Rojava-Kobani noktasında yoğunlaşmış durumda. Bölgede etkili olan güç, PKK çizgisindeki PYD. Türkiye Kürtleri; bu nedenle, PYD'nin geleceğiyle ilgili derin kaygılar duyuyorlar. Kaderlerini, onlarla birleşmiş hissediyorlar.
Bir dönem, PYD ile Türkiye arasında; ılımlı ve sıcak bir ilişki kurulmuştu. Sonraki dönemde; her şey, belirsizliğe doğru sürüklendi. PYD lideri Müslim, Türkiye'ye yönelik sert değerlendirmelerde bulunurken; Ankara da, PYD'yi "terörist" olarak nitelemekten de vazgeçmedi. İpler koptu.
KOBANİ DÜŞMEMELİ
Şimdi durum kritik. Kobani düşmemeli. Türkiye, Suriye'de direnen Kürtler konusunda; daha net tutum içine girmeli. PYD'ye yönelik "tanımama", "reddetme" gibi tutumlar; hızla değiştirilmeli. Kürtler, "IŞİD karşısında kaybeden taraf" olmamalı. Maddi sonuçların ötesinde, bölgedeki siyasi dengeler ve Kürtlerin ruh hali açısından, yıkıcı etkiler oluşabilir.
Şurası bir gerçek ki, Türkiye Kürtleriyle Suriye Kürtleri; akrabalıklarının ötesinde, siyasi olarak, ortak bir kader etrafında birleşmiş durumdalar. Son günlerdeki gelişmeler ve Türkiye tarafına göçler, Türkiye'deki Kürtleri daha duyarlı hale getirdi.
Bu kırılgan ortam içinde; Kürt tarafından, sert çıkışlar ortaya koyuluyor. PYD'liler içinde, Türkiye'nin IŞİD'i kendi üstlerine sürdüğünü söyleyenler bile var. Bu yorumlara, zaman zaman, Türkiye Kürtleri içinden katılanlar da oluyor.
DİL DEĞİŞMELİ
Her iki tarafın da; hızla dillerini değiştirip, yeni pozisyonlarını netleştirmeleri gerekiyor. Türkiye, Kürtlere sınırlarını açarak; önemli bir iyi niyet girişiminde bulundu. Ancak bunun yeterli olmadığı görülüyor. PYD'ye yönelik "tanımama tutumu"nun da sonlanması gerekiyor.
Türkiye, Rojava konusunda, üzerine düşeni yapmalı. Uluslararası güçlerin sorunu bir hava hareketiyle sınırlandıran girişimlerinin de istenen neticeyi sağlayamayacağı görülüyor.
Esad'ın kaderi ne olacak? Suriye muhalefeti yeniden toparlanabilecek mi? Suriye Kürtleri ile Özgür Suriye Ordusu arasında yeni bir birlik oluşabilecek mi? Türkiye, Suriye ve de Irak Kürtleri'ni bu sürecin sonunda nasıl bir gelecek bekliyor? Uluslararası güçlerin hesabı ne?
Soruları çoğaltmak mümkün... Şurası açık: Bütün bunların, hala netlik kazanmadığı bir dönemden geçiyoruz. İslam coğrafyası, acı verici, yıkıcı darbeler içinde ayakta kalmaya; kendisine bir gelecek yaratmaya çabalıyor. Olumlu yönde bir dönüşüme dair ipuçları hala yok. Batı'nın müdahalelerinin; bölgeye, iyilik değil kötülük ve yıkım getirdiği ortada.
BATI'NIN REÇETELERİ
Şimdi yine Batı'da geliştirilen projelerle bir çözümün üretilebileceği havası esiyor. Tecrübelerle biliyoruz ki, çözüm daha çok bölge ülkelerinde ve bölge halklarında. Kürtlerin ruh halini de anlamak gerek. Suriye Kürdistanı'nın içine girdiği sıkışma ve yıkılma tehdidi; doğal olarak, Türkiye Kürtleri'nin psikolojisini etkiliyor.
Türkiye'nin, Kürtlerle "geleceğe ilişkin kalıcı ve güven verici bir zemin oluşturması"; giderek daha hayati hale geliyor. Eski önyargılar sırtımızda bir yük haline gelebilir. Zamanı iyi değerlendirmeyen tutuk adımlardan kaçınmalıyız...
Yeniden bir cesur kardeşlik hamlesine, daha ileri bir atılıma ihtiyaç var.
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.