Öfke Dersi!
Haksızlık karşısında öfkeyle kalkan zararla oturur mu?
Zarar olsa da ruha dokunur mu?
Kan bağını ve erdemli tutumu yaşamının merkezine koyan Hamza, tolore edebileceği haksızlıklar limitini doldurunca, Müslüman olmakla sonuçlanan öfkesiyle hidayete erdi.
Onu Müslüman yapan öfkesi yüzünden çok sıkıntı çekti, ama hiç pişman olmadı.
Onun, “öfkeyle kalktığı için zararla oturduğunu” hiçbir Müslüman söylemedi?
İslam tarihinde Hamza’yı belirgin kılan ilk çıkış öfkesidir.
Hamza’yı Müslüman “hazret” yapan ilk saik öfkedir.
Dünya tarihinde birçok insanın kimi sosyal ve politik hareketlerin yanında veya karşısında tutum alışının sebebi, her zaman o sosyal ve politik hareketin taşıdığını iddia ettiği hakikat bilgisi veya ona yönelik iddia edilen suçlamaların gerçekliği olmamıştır; daha ziyade onlara yönelik haksız ve baskıcı müdahaleler veya kişisel, kabilesel statü ilişkileri olmuştur.
İslam Tarihinde başlangıcı itibariyle, yanında tutum alma sebebi Hz. Muhammed’in (as) getirdiği yüce hakikatin bilgisi olmayan taraftarlığa verilecek en önemli örnek, Hamza’nın Müslüman oluş hikâyesidir.
Öfke patlaması anına kadar Müslümanlık hakkında henüz diline yansımayan ikrarını, belki kalbi çoktan yapmıştı, bunu bilmiyoruz; ama diliyle Müslümanlık beyanını öfkeyle tesis ettiği mevsuktur.
Hz. Muhammed Mekke’de nübüvvetinin beşinci yılını doldurmuştur, onun nübüvvetine inanan insan sayısı henüz bir elin parmaklarını geçmemektedir.
Hz. Muhammed (as) nübüvvet iddiası yüzünden Mekke ileri gelenlerinden ve onların organizasyonlarıyla Mekke toplumundan, bir insanın kaldıramayacağı kadar hakarete maruz kalmıştır. O ise, davası dolayısıyla bu tarz karşı koyuşların olacağını önceden kestirdiğinden hakaretlere sabretmiştir.
İşte İslam Tarihinde Hamza’nın anılmasını gerekli kılan ilk olay da bu hakaretler sayesinde gerçekleşmiştir.
Rivayete göre Ebu Cehil, Hz. Muhammed’e (as), onun sessiz kaldığı, ağza alınmayacak hakaretlerde bulunmuş. Hakaretlere tanıklık yapmış bir köle de yeğeni Hz. Muhammed’in (as) başına gelenleri Hamza’ya haber vermiş.
Zaten Kâbe’yi tavafa gitmekte olan Hamza, orda bulunan Ebu Cehil’e hiddetle vurarak başını yarmış.
Amiyane tabirle:
“Alçak, sen kendini ne sanıyorsun; iki de bir yeğenime hakaret edip duruyorsun: İşte ben de Muhammed’e inanıyorum, onun söylediklerini onaylıyor, Müslüman oluyorum; hadi bakalım erkeksen bana da hakaret et de göreyim! Hepiniz duyun; bundan sonra Muhammed’e tek laf edenin anasını mateme boğacağıma, evladını yetim bırakacağıma yemin ederim!”
Hamza’nın Mekke’de bir statüsü yoktu, başına buyruk erdemli ve özgür bir yiğitti. Hamza’nın kardeşi Ebu Leheb ise, mevcut sistemde tesis ettiği statü ilişkilerinin baskın çıkmasıyla yeğeni Hz. Muhammed’in azılı bir düşmanı olmuştu.
Ebu Leheb, yeğeninin teklifi karşısında bir karar verecekti! Vereceği kararla ya statüsünü ya da Muhammed’i (as) kaybedecekti. O, Muhammed’i (as) kaybetmeyi tercih etti.
Sunni ekole göre, Mekke’de daha çok sosyal gücü olan, bu manada bir kanaat önderi olan ve Hz. Muhammed’i (as) çocukluğundan beri himaye eden amcası Ebu Talib ise, ona inanmadı ama arzu ettiği şeyi gerçekleştirmesi için ona tüm desteğini verdi. (Şia’ya göre Ebu Talib Müslümandır).
Öyleyse Hz. Muhammed’in (as) mesleği olan, ağza alınmayacak hakaretlere ve tahammül edilmeyecek haksızlıklara maruz bırakılan iradeye; kan veya erdem adına öfkeyle inanmak Hamza, statüyü tercih edip onu kaybetmek Ebu Leheb ve inanmasa da kan bağının gerekleri adına onu desteklemek Ebu Talib mesleğidir.
Muhtemelen Hz. Hamza mesleği yaygındır; ama bu mesleği Kürtçülükle suçlayana şimdi soralım:
“Sen, hangi meslekten dolayı Kürtçü değilsin?”
“Sen, neden Kürtçü değilsin?”
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.