Pazar günü, Türkiye halkı ilk kez kendi cumhurbaşkanını doğrudan seçmek için sandık başına gitti. Sonuç ortada. Seçimlerin ilk turunda, Recep Tayyip Erdoğan’ın kazanması pek çok insan için olduğu gibi benim için de sürpriz olmadı. Beklenen gelişme, Erdoğan’ın birinci turda seçimi kazanacağı yönündeydi. Bu gerçekleşti. Erdoğan, cumhurbaşkanı olmak istedi ve bunu başardı.
Öten yandan, Selahattin Demirtaş’ın sürdürdüğü kampanya, bu süre içinde gösterdiği performans ve sonunda aldığı oy bize bir başka başarı hikâyesini anlatıyor. Demirtaş bu başarısı ile kendisinden söz ettirmeyi fazlasıyla hak ediyor. Oysa 30 Mart Yerel Seçimleri’nden sonra partisinin başına geçip geçmeyeceği bile belli değildi. Nitekim mayıs ayı içinde El Cezire’ye yaptığı açıklamada “eşbaşkan adayı” olmayı düşünmediğini belirtiyordu. Ancak, gelen talepler üzerine önce, 22 Haziran’da yapılan kongrede HDP Genel Başkanlığı’na seçildi ve daha sonra da partisinin cumhurbaşkanı adayı oldu. Karşımızda siyaseten olgunlaşmış ve genç yaşına rağmen yeterince tecrübe kazanmış bir aday vardı.
Demirtaş, kampanya boyunca uzlaşmacı, birleştirici bir dil kullanmış ve bu sayede geniş kesimler içinde sempati toplamış, dikkatleri üzerine çekmiştir. Toplumla diyalog kurmuş, onlarla konuşmayı başarmıştır. Partisinin o güne kadar ulaşamadığı yerlere ulaşmış, birtakım önyargıların kırılmasına önayak olmuştur. Bu çok önemli bir gelişmedir. Bu gelişmenin Türkiye siyaseti için özel bir önemi vardır.
Önemi vardır, çünkü bu başarısında sempatik görünümü ve üslubu kadar, ileri sürdüğü fikirlerin de etkili olduğunu kabul etmemiz gerekmektedir.
Bugüne kadar Kürtlere ve Kürt meselesinin çözümüne mesafeli duran ve hatta düşmanca bir yaklaşım gösteren kimi çevreler bile Demirtaş’ın ne dediğine kulak kabartmış, konuşmalarının etkisinde kalmışlardır. Demirtaş’ın sürdürdüğü çalışmalar başarılı olmuş, pek çok yerleşim biriminde az veya çok karşılığını bulmuştur. Bu sayede partisinin oyunu batı illerinde iki katına çıkartmıştır. İstanbul’da ise bir oy patlaması gerçekleştirmiştir. Dahası, partisini, yerel seçimlerde bir varlık gösteremediği Karadeniz ve İç Anadolu Bölgesi’ne taşımıştır. Böylelikle yüzde on olan seçim barajının sınırına dayanmıştır. Selahattin Demirtaş’ın bu büyük başarısı, çözüm sürecinin devam etmesi ve başarıya ulaşması için de yeni imkânlar yaratmıştır.
Şu da çok önemlidir: Tüm kampanya boyunca, silahların sustuğu bir ortamda, siyaset dilinin ne kadar etkili olduğunu çıplak bir biçimde görmüş olduk.
Franklin Delano Roosevelt şöyle diyor: “Siyasette hiçbir şey durup dururken olmaz.” Demirtaş’ın başarısı da durup dururken olmadı. Bu başarı, planlı bir çalışmanın ve zahmetli bir emeğin ürünüdür.
Bu başarı, gelecekte Türkiye siyasetinin biçimlenmesinde Kürtlerin ön saflarda yer alacağını göstermektedir.
Bu gelişme “siyasetin yeniden şekillenmesine” katkı yapacaktır.
Son sözler iki muhalefet partisi için. Seçim sonuçları CHP ve MHP için ise bir uyarı niteliğinde olmuştur
Hesap şuydu: Ekmeleddin İhsanoğlu gibi ‘muhafazakâr’ bir aday, AK Parti’nin seçmeninden bir miktar oy alacak ve bu yolla hiç değilse seçimler ikinci tura taşınacaktı. Bu olmadı. Seçim stratejisini salt “Erdoğan’ı aşağıya çekmek” olarak tarif ederseniz kendi seçmeninizi de motive etmekte yetersiz kalırsınız. Başarılı bir seçim kampanyası sürdürmeniz güçleşir, seçmen kitlenizi istediğiniz gibi harekete geçiremezsiniz. Nitekim iki partinin genel başkanları çok az yerde miting yapma imkânı bulmuşlar ve oldukça zayıf bir kampanya dönemi geçirmişlerdir.
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.