Öcalan avukatlarıyla görüşmek istemiyor mu?

Ölüm sınırında bir yerlerdeyiz. Hâlâ tam olarak 'çözüm analizleri'nin ötesine geçebilmiş değiliz. 

Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın hükümet sözcüsü olarak Öcalan’a ilişkin önceki gün yaptığı açıklamanın ne anlama geldiğini hepimiz çözümlemeye çalışıyoruz. Öcalan’a uygulanan tecride yönelik olarak kullanılan “Belli bir konuda isterse avukatlarıyla görüşme talebi değerlendirilir” ifadesinden hangi ipuçları çıkartılabilir? 

Soruyu önce konuyla ilgili Adalet Bakanlığı yetkililerine sordum. “Bize bu konuda iletilmiş bir yeni durum ve bilgi söz konusu değil” cevabını aldım. Bu arada, bakanlıktan, “Savcılığımıza avukatlarından şu ana kadar Öcalan’la görüşme başvurusu ulaşmadı” bilgisi verildi. 

Bunun üzerine BDP Eşbaşkanı Gültan Kışanak’ı aradım. Kışanak’a “Avukatlar başvuru yapmamış” şeklindeki bilgiyi aktardım. Kendisi kısa süre sonra döndü: “Avukatla görüştüm. Bu sabah Bursa Savcılığı’na başvuruda bulunmuş ve her zamanki ‘Koster bozuk’ cevabını almış.” 

Eski Diyarbakır Barosu Başkanı olan ve konuyu yakından izleyen ‘Temas Grubu’na üye avukat Mehmet Emin Aktar’a, “Öcalan’la görüşmeniz için size hükümetten bir çağrı, bir bilgi geldi mi?” diye sordum. “Hayır, bizim hiçbirimize bir bilgi verilmiş değil” dedi. 

BDP beklemede 

Bülent Arınç’ın Öcalan konusundaki “İsterse görüşür” anlamına gelen açıklamasını Kışanak’a, Adalet Bakanlığı ilgililerine ve Aktar’a yorumlatmaya çalıştım: “Öcalan mı görüşmek istemiyor? Arınç bunu mu kastetti? Size ulaşmış böyle bir bilgi var mı?” 

Kışanak ve Aktar, “Bunu bilmemiz için avukatların Öcalan’a gitmeleri gerekir. ‘Koster bozuk’ bahanesinin sona ermesi gerekir. Avukatlar Öcalan’la görüşmeye giderler. Öcalan görüşür veya görüşmez, o zaman bu soru anlamlı hale gelebilir” şeklinde özetlenebilecek bir değerlendirme yaptılar. Görüşme yasağı oldukça bu konuda kesin bir bilgiye sahip olmanın mümkün olmadığını ifade ettiler. 

Adalet Bakanlığı’ndan, “Öcalan avukatlarıyla görüşmek istemiyor” gibi bir değerlendirme gelmiş değil. Böyle bir iddiada bulunmadılar, böyle bir bilginin kendilerinde olmadığını söylediler. Yani, ‘Abdullah Öcalan’ın avukatlarıyla görüşmek istemediği’ şeklinde bir durumdan söz edemiyoruz. Bu bağlamda, Arınç’ın açıklamasını “Öcalan görüşmek istemiyor” şeklinde yorumlamamak gerekiyor. 

Bu noktada hepimizi ilgilendiren ikinci kritik soru: Hükümet, “Öcalan’la avukatların görüşmesi” konusundaki “tecrit tutumu”ndan uzaklaşıyor mu? Kışanak’ın soruma cevabı: “Tutumlarını değiştireceklerse acele etmelerini isteriz. 

Çünkü artık açlık grevleri iyice tehlikeli sınırlara geldi. Bir kaybın gerçekleşmesi halinde, tamiri imkânsız sonuçlar doğabilir.” 

“Açlık grevleri yaygınlaşacak mı?” soruma ise Kışanak’tan “Arkadaşlarımız, bizler de açlık grevine başlayalım diye önerdiler. Biz de hâlâ çözüm umudumuzu koruyoruz, bekleyelim dedik. Ancak ne yazık ki dün de boşa geçti, bir gelişme olmadı. Sanırım hâlâ hükümet kendi içinde karara varamadı” şeklinde bir cevap geldi. 

Arınç’ın dünkü açıklaması, işlerin yoluna girebileceği yönünde bazı yeni beklentilere yol açtı. “Anadilde savunma” ile ilgili kanun teklifinin Meclis’e geldiğinin açıklanması da anlamlı. Geriye, “Öcalan’la avukatların görüşmesi” kalıyor. Kışanak: “Bu noktada hükümetin bir taviz vermesi gerekmiyor. Niye bu kadar çekinildiğini anlamıyoruz. Bir yasal hak olan avukat görüşü eskiden olduğu gibi devam edecek.” 

Ölüm sınırında bir yerlerdeyiz. Hâlâ tam olarak “çözüm analizleri”nin ötesine geçebilmiş değiliz. 

Umarız, hükümet elini çabuk tutar... 

Radikal