Veli Küçük'le Ali Öz bir değil, birçok defa buluşmuş. Şimdi gözler İçişleri Bakanı'nda.
Devlet hiyerarşisi içinde Jandarma Genel Komutanlığı İçişleri Bakanlığı’na bağlıdır. Her ne kadar Komutanın sicil amiri İçişleri Bakanı değilse de bağlı olduğu makam bakanlıktır.
Ergenekon davası sanığı emekli General Veli Küçük’le, Hrant Dink cinayetinde ‘ihmali’ olduğu iddiasıyla yargılanan emekli Albay Ali Öz’ün Trabzon’da buluştuğunu gösteren ‘kritik’ fotoğrafa anında Jandarma Genel Komutanlığından cevap geldi.
Komutanlık özetle diyor ki: “O fotoğraf Dink cinayetinden önce değil sonra çekildi. O fotoğraf Trabzon’da değil, Eylül ayı içinde Bilecik’te çekildi. Bilecik, Küçük’ün memleketi olduğu için oraya geldiğinde Öz’e nezaket ziyaretinde bulundu.”
Biz bu açıklamadan ne öğrenmiş oluyoruz? Biri emekli iki subayın askeri birlik içindeki görüşmelerinden Genel Komutanlık haberdarmış. O fotoğrafı da biliyormuş.
Buluşma sayısı çok
Jandarma Komutanlığı’nın iddiası eksik. Çünkü bu fotoğrafı çektiğini söyleyen bir gazeteci ortaya çıktı.
2007 yılında Bilecik İl Jandarma Alay Komutanlığı’nda askerlik yapan Akit muhabiri Üsame Karakış, Küçük-Öz buluşmasının ayrıntılarını açıkladı:
“O fotoğrafı Bilecik’te ben çektim. Ali Öz, Trabzon’dan Bilecik’e sürgün olarak geldiği gün alayda fırtına koparmış ve önüne gelene küfürler etmişti. Öz, Bilecik’e atandıktan sonra Veli Küçük sık sık Ali Öz’ü ziyarete gelmeye başladı. Küçük’ün geleceği öğrenildiğinde alayda hummalı bir çalışma başlar, her yer yıkanır, silinir, alay kapısına kadar kırmızı halı serilirdi. Ben de Alay Komutanı’nın emriyle Veli Küçük alaydan girer girmez fotoğrafını çekmeye başlardım. Küçük geldiğinde Öz’e çok samimi davranır, her geldiğinde iki üç saat yalnız konuşurlardı. Odalarına geçmeden önce Küçük alayın şeref defterine imza atardı. O defter incelenirse Küçük’ün ne sıklıkla ve hangi tarihlerde ziyarete geldiği ortaya çıkar. Ali Öz ile Veli Küçük’ün fotoğraflarını ben şeref defterinin önünde, üstüme zimmetli olan Fujifilm marka fotoğraf makinemle çekerdim. Daha sonra Veli Küçük Öz’le makamlarına geçerlerdi.”
İkilinin buluşmalarının bir kez değil çok kez gerçekleştiğini, çok sayıda fotoğraf çekildiğini, ikilinin nezaket görüşmeleri değil derinlemesine saatler süren sohbetler yaptığını böylece öğrenmiş olduk. Hakkında onca iddia varken Küçük, meğer Öz tarafından kırmızı halı serilerek karşılanıyormuş.
Adem Yavuz Arslan da Küçük’le Öz’ün Trabzon’da da sık sık buluştuklarını yeni çıkan kitabı için araştırmaya giriştiğinde saptamıştı.
Şimdi gözler bakanda
Tablo net: Küçük’le Öz defalarca buluşmuşlar. Görüldüğü kadarıyla bu buluşmalar kayıtlara da işlenmiş. Fotoğraflar da jandarmanın arşivlerinde duruyor.
Bu iki subay, çok ciddi iddialarla yargı önündeler. Jandarmanın yapması gereken, yargıya yardımcı olmak için elindeki bilgi ve belgeleri mahkemeye sunmak değil midir?
Komutanlık bunu yapmak yerine, “Hayır orada değil, şurada buluştular” diyerek belki de cinayetin çözümüne çok büyük katkı sağlayabilecek bir görüşmeler zincirini geçiştirmeye, kamufle etmeye çalışıyor.
Hep hatırlatacağım
Jandarma Genel Komutanlığı, İçişleri Bakanlığı’na bağlıysa, şimdi olması gereken, bakanın, komutanı makamına çağırarak, bu konudaki ‘ihmaller’in hesabını sorması ve bugüne kadar yargıya teslim edilmeyen bilgi, belge ve fotoğrafların yargıya teslim edilmesini istemesidir.
Bakın o zaman, gelişmeler nasıl bir anda değişiyor. Öz’ün neden korunup kollandığı sorusunun cevabı da bu şekilde ortaya çıkabilir. Yıllardır “Siyasi irade gerekeni yapmalı” derken, işte bunları kastediyoruz.
İçişleri Bakanı’nı bekliyoruz…
Ben buradan kendisine görevini hatırlatmaya devam edeceğim…
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.