Kışanak, Aygün'ün kaçırılması üzerine 'Herhalde kaçıranlar bizim mesajımızı duymuşlardır' diyor.
Hüseyin Aygün, Dersimlidir. Onu tanıyalı ne kadar zaman geçti hatırlamıyorum. Sanki o orada hep vardı ve o dağlara barış gelsin, huzur gelsin diye doğduğu günden beri çaba sarf ediyordu.
Cumhuriyet’te çalıştığım yıllarda, Aygün, Tunceli Baro Başkanı’ydı. Onunla ilk haberleşmelerimizden birisi, yanlış hatırlamıyorsam, 80 yaşındaki bazı köylülerin ‘PKK’ya yataklık’ gerekçesiyle tutuklanmış olmalarıyla ilgiliydi. Aygün onların avukatıydı. Hiçbir günahı olmayan bu çaresiz insanların hapishanede ölmesini istemiyordu. “Ne olur yaz ağabey, bir faydası olur” demiş ve belgelerini göndermişti.
Bölgedeki insanların her derdine koşar, adeta tek kişilik bir hukuki yardım örgütü gibi davranırdı. Durmaksızın çalışır, sahipsiz insanların davalarının kamuoyuna duyurulması amacıyla bizleri haberdar ederdi. Faili meçhullerin, toplu katliamların peşine düşer, dişe diş bir hukuk mücadelesi yürütürdü.
Yaklaşık 15 yıldan beri, Aygün’ün, hukuk mücadelesini yansıtan mektuplarını yayımlıyorum. Munzur Festivali nedeniyle yaklaşık 10 yıl önce Dersim’e gittiğimde bölgeyi birlikte dolaşmıştık. Aygün’ü ‘acıların içinde doğan, sevimli ve güleryüzlü bir Kürt Alevisi, bir hukuk savaşçısı, bir insan hakları savunucusu’ olarak tanımlayabiliriz.
“Dersim’de isyanın elebaşısı olduğu gerekçesiyle idam edilen Seyit Rıza’nın mezar yeri nerededir” sorusuyla ezberleri bozan ilk dilekçeyi o yazdı. O yıllarda böyle bir başvuruda bulunmak büyük bir cesaret gerektiriyordu. Tehditler aldı.
Dersim tarihine ilişkin kitaplar yazdı, konferanslar verdi, belgeler yayımladı. Çalışkan, işini iyi yapan bir hukukçu olmanın yanı sıra son bir yıldır da milletvekili olarak ülkenin gündemini etkileyen çıkışlar yapıyor.
CHP içindeki statüko rahatsızdı
Dersim katliamı (1937-1938) nedeniyle dönemin iktidarı CHP’yi, o dönemin sorumlularını eleştirdi. Bu nedenle CHP içindeki statükocuların, “Atatürk’ü de sorumlu gören bu adamı partiden atın” demelerine yol açarak parti içinde çatlaklara neden oldu.
2011 genel seçimlerinde Tunceli’deki 2 milletvekilini de CHP’nin kazanmasıyla tırmanan rekabet mi acaba PKK’yı harekete geçirdi? İlk akla gelen sorulardan biri bu.
Şiddeti geniş alanlara taşımakta olan PKK, değişik bir hamle daha yaparak Dersimli bir Kürt-Alevi milletvekilini kaçırmış bulunuyor. Bunun bölge halkı üzerinde nasıl bir sonuç verebileceğini elbette göz önünde bulunduruyorlardır.
BDP’nin tavrı
BDP Eşbaşkanı Gültan Kışanak’la bir telefon görüşmesi yaptım. Söyledikleri şöyle: “Bir milletvekilinin kaçırılması kabul edilemez. Biz ilk andan itibaren milletvekili arkadaşımızın serbest bırakılması çağrısında bulunduk. Herhalde kaçıranlar bizim bu mesajımızı duymuşlardır. Hükümetin tartışmayı hâlâ Hüseyin Aygün’ün Alevi kimliği üzerinden yürütmesi ve bunu bir siyaset malzemesi yapması doğru değil. Tabii ki Aygün’ün serbest bırakılması konusunda üzerimize bir görev düşerse yapmaya hazırız. Ancak bize ne CHP’den ne de hükümet kaynaklarından bir talep gelmedi. Bir girişim için orada operasyonlara ara verilmesi gerekebilir. Tek başımıza bir şey yapmamız da doğru olmaz. Umarım Hüseyin Aygün bir an önce serbest kalır.”
Türkiye, son bir senedir, nedenleri ve nasılları üzerinde uzun uzun düşünebileceğimiz bir eğik düzlemin içinde. Komşularla sorunlar artarken demokratikleşmede net bir şekilde frene basıldı, şiddeti esas alan dil ağırlık kazandı.
Şurası bir gerçek ki şu anda ‘gücü olanlar’ konuşuyor. ‘Diğerleri’nin ise susması, susturulması ‘gerekiyor’.
Aygün susturulması gereken bir hedef olarak seçildi.
Dersim’in çocuğu Hüseyin Aygün’ü kaçırarak kimse ‘barış’ çağrısının arkasında duramaz...
Not: Bu yazı Hüseyin Aygün serbest bırakılmadan önce yazılmıştır.
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.