Memleketin neredeyse her temel sorununu polis-yargı müdahalesiyle çözme iddiasıyla öne çıkan, 'operasyoncu yaklaşım' etkinliğini sürdürüyor.
MİT ile PKK arasındaki Oslo görüşmelerinin basına sızdırılmasının ardından, PKK’nın 13 askerin yaşamını yitirmesiyle sonuçlanan Silvan saldırısı gelmişti.
O noktadan itibaren, kendimizi, Kürt sorununun yeniden “asayiş”e indirgendiği bir düzlemin içinde bulduk.
Hükümetin polis tarafından “ikna edilmesiyle” yaygınlaştırılan KCK operasyonları ile birlikte, “sivil alan”ın yargı ve polisin hedefi haline geldiği bir dönemece girildi. “Vurgu”nun “müzakere ve diyalog”dan uzaklaşarak, “operasyon”a odaklandığı bu süreç, net bir şekilde, polis-yargı ve hükümetin ortak iradesi olarak önümüze çıktı. KCK operasyonunun bazı aydınları da kapsayan genişlikte bir alana yayıldığı günlerde eleştirilerini yoğunlaştıran yazarlara Başbakan’dan gelen “kendilerini gözden geçirsinler” uyarısı, denklemi daha da netleştirdi. Özellikle polisin medyaya yaptığı servislerle birlikte “operasyoncu fanatizm”in dozu yükseldi.
‘Operasyoncu sistem’
Memleketin neredeyse her temel sorununu polis-yargı müdahalesiyle çözme iddiasıyla öne çıkan, “operasyoncu yaklaşım” etkinliğini sürdürüyor. (Operasyonlar dün de sendika yöneticilerini hedef almıştı). Güvenlik odaklı yaklaşım egemenliğini koruyor, özgürlükler ve farklılıklar adeta “güvenliğe engel” gibi algılanıyor…
Bu sertliğin tetiklediği belki de ilk kırılma, Uludere’de kaçakçı köylülerin katledilmesiyle yaşandı. Tırmanmayı sürdüren gerilim, katliam üreten bir doza ulaştı.
İkinci kırılma MİT’e yönelik “operasyon” girişimi oldu. MİT hedef haline gelene kadar, hükümet “operasyon”lardan rahatsız görünmüyordu. Bakanlardan “operasyon”ları destekleyen açıklamalar geliyordu. Operasyonun MİT’e yönelmesi ile birlikte, denklemde sarsılma oldu. Hükümet, operasyoncu dalganın kendisini de hedef alması karşısında başlangıçta bir şaşkınlık yaşadı. Bu kaosun nedenini, “güvenlik odaklı yeni politika”nın başarısızlığında arayabiliriz.
Giderek alanını genişleten operasyoncu kültürün ve özellikle Kürt sorunundaki tavır değişiminin etkisiyle uluslararası kamuoyundan hükümete gelen desteğin zayıflamaya başlamakta olduğu bir süreçteyiz.
Yeni bir hamle hazırlığı mı?
Gazeteci Avni Özgürel, dün Neşe Düzel’e Taraf gazetesinde yaptığı açıklamalarda, Başbakan’ın nisan ayında bir “çözüm hamlesi”ne hazırlandığını öne sürüyor. Özgürel’e göre; PKK’nın Kandil’den indirilmesini başlatacak bir yeni dil kurulacak. MGK dahil gerekli organlarda mutabakata varılmış. Sürecin aktörü olarak da gözler MİT’e çevrilmiş.
Avni’nin söylediklerinden çatışmanın perde arkasında bu yeni kararların yattığı çıkarımını yapmak mümkün. Kürt sorununda atılacak yeni adımlarla devre dışı bırakılacağı endişesine kapılan Emniyet, MİT’i hedef alıyor. (Belli ki MİT yönetimi polis-yargı ikilisinin başını çektiği “operasyon”culuğu bir çözüm yolu olarak görmüyor, “müzakere/diyalog” kapısının açık bırakılmasını istiyor). Özgürel’e göre; büyük ölçüde operasyon inisiyatifini elinde tutan polis, elindeki istihbarat dosyalarıyla savcıları ve yargıçları da yönlendiren bir yol izliyor.
Özgürel’in tezleri gerçek durumu yansıtıyorsa, Başbakan’ın ve hükümetin çözüm yönteminde köklü bir değişiklik öngörülebilir.
Tayyip Erdoğan Hükümeti, geçmiş hükümetlerden farklı olarak diyalog yolunu açık tutan, cesur bir yol denemişti. Berhava edildi. Tabii, Kürt sorununun eninde sonunda müzakere yoluyla yeniden masaya yatırılması beklenebilir.
Yıllarımızı operasyonlarla geçirdik ve her açıdan ağır bedeller ödedik. Toplumun gelmiş olduğu olgunluk düzeyi, ödenen ağır fatura, sorunların müzakere ve diyalog ile çözümüne imkân verebilir ve artık “operasyoncu mantık” aşılabilir. Umarız, Başbakan’ın gerçekleştireceği söylenen yeni çözüm hamleleri başka yeni hesaplarla engellenmez...
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.