Bugünlerde Salih Müslim olmak, kolay değil. PYD lideri bu aralar harıl harıl Avrupa başkentleri arasında mekik dokuyarak, IŞİD tarafından çepeçevre sarılmış Kürt şehri Kobane’ye destek arıyor.
İşi hiç de kolay değil. Evet Batı dünyası IŞİD’e fena halde karşı. Ancak Erbil, Musul, Bağdat, rehineler derken aynı anda birçok cephede IŞİD’i geriletmeye çalışan Washington, henüz ilgisini Kobane’ye yöneltmiş değil. Daha da önemlisi, ABD, Türkiye’yi kızdırmamak için, PYD’yi desteklediği görüntüsünü istemiyor...
”Bu hafta Washington’da bir toplantıya Skype aracılığıyla katılacağım. İlgi var ancak vize sorunu hâlâ hallolmuş değil” diyor. (PYD lideri, biraz da Türkiye’nin bastırmasıyla 3 yıldır ABD seyahati için vize alabilmiş değil.) ”Gidebilsem, derdimizi anlatabiliriz ama sanırım bazıları engelliyor...”
”Peki, Kobane’de durum ne?” diye soruyorum.
Malum. Kobane, ya da Suruç’un hemen karşı yakasındaki Ayn el Arab, Suriye’deki isyanın başlangıcından bu yana PYD (ve aslında PKK) tarafından son 3 yıldır bir ”demokratik özerklik” laboratuvar çalışmasına dönmüştü. Kısaca ”Rojava” diye anılan bölge bugün çepeçevre IŞİD taarruzu altında. Üstelik Kobane’nin, Suriyeli Kürtlerin hakim olduğu Kamışlı gibi diğer bölgelerle fiziki bağlantısı da yok. Kuzeyde ise Türkiye sınırı var ki PYD’nin Ankara ile ilişkisi bu aralar nahoş.
”Durum biraz daha iyi. Çatışmalar ağırlıklı olarak Doğu cephesinde. Bizimkiler dün IŞİD’i 12 km geri püskürttüler. Şimdi Kobane’ye 25 km uzaklıkta. Direniyoruz.”
Müslim, IŞİD’in Musul’dan elde ettiği tanklar ve ABD yapımı Humvee’ler ve 20 km menzilli füzelerle saldırdığını, örgütün silah üstünlüğüne karşın YPG’nin (PYD’nin askeri kolu) elinde sadece Kalaşnikof ve eski model tanksavarlar olduğunu anlatıyor.
Peki, size dışarıdan gelen yardım var mı? ”Hayır. Şimdiye kadar Türkiye müsaade etmedi. Serekaniye’deki Kürt güçleri, IŞİD mevzilerini yararak gelmeye çalışıyor” diyor. PKK’nın Türkiye üzerinden Kobane’ye yardım gönderdiği iddiasına ise, “Doğru değil. Öyle bir şey olmasını arzularız. Keşke olsaydı. İstedik ama Türkiye kulak asmıyor. Daha önceki taleplerimiz de olmadı” yanıtını veriyor.
Son günlerde Güneydoğu’nun her bölgesinden Kürt gençleri akın akın Kobane’ye savaşmaya gidiyor. Müslim: ”Dünyanın her köşesinden ipini koparak bize saldırmaya geliyor; biz de bize destek vermeye gelenlerin kimliğini soracak değiliz. Sınırlar zaten aileleri, köyleri parçalamış. Şimdi Kobane’de akrabalarını savunmak için geliyorlar...”
Ve ekliyor: ”Ama bizimkiler silah kullanmayı bilmeyen insanları cepheye sürmüyorlar. Savaşçı olmayanları cephe gerisinde tutarlar. Derdimiz gençler ölüme gitsin değil. Onları koruyoruz.”
Salih Müslim, Ankara’nın IŞİD konusundaki sessizliğinden rahatsız. Türk medyasında çıkan ”IŞİD militanları Türkiye’de tedavi ediliyor” tarzı haberleri bir bir anlatıyor:
”Müdahale etmiyorlar; bari en azından bize başkalarının yardım etmesine engel olmasınlar. Bir halk gözümüzün önünde öldürülüyor. Buna ne diyeceksin? Allah göstermesin ama Kobane düşerse bunun vebali kimin üzerinde kalacak? Türkiye’nin. O zaman dostluktan, kardeşlikten nasıl söz edeceğiz? Bunun barış sürecine de olumsuz yansıması olacaktır.”
Salih Müslim’in derdi, birilerinin çıkıp IŞİD’in yürüyüşünü durdurmak için Kürtlere yardım etmesi. ”Türkiye vurmuyor. ABD, Fransa, hatta Suriye rejimi bile olabilir. Kim vurursa vursun. Ama bizi IŞİD’le baş başa bırakmasınlar.”
Kobane’deki durumun gelip geçici olmadığı, sınırın 2 tarafında da derin sonuçları olacağı ortada. Bu hafta oradan Türkiye’ye 120 bin Kürt mülteci geldi. Bir daha ne zaman geri dönecekleri meçhul.
Müslim, ”Artık kimse bize sınırlara saygılı olun diyemez. Sınırlar kalktı. Zaten IŞİD sınırları kaldırdı. IŞİD sınır tanımıyor, biz niye tanıyalım? Irak’tan tank getirip burada Kürt halkına saldırıyorlar. Artık bu sınırları düşünen yok...”
Sonra ekliyor: ”Tabii biz isterdik ki bunlar olmasın, o sınırlar bir kardeşlik, dostluk ortamında anlamsızlaşsın. Olmadı...”
ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.